a skad.
Pasja.

Rozumiem i podziwiam:)

Jednak psychika robi duzo, od dwoch tygodni zaczelo mnie lapac w tym jednym miesjcu, zmartwilem sie , mysle o tym ciagle, nie pokoje, ze pogorszylem i z dnia na dzien jest coraz gorzej, mimo, ze od poniedzialku nie bylem na silce, musze przestac o tym myslec, ale kurde nie moge ;/

22.08.2011

Przysiad :

40kg x10
40kg x10 - rozgrzewkowe
600kg x15
600kg x15

MC :

40kg x10
40kg x10

wycisk skos :

45kg x20
45kg x20
45kg x20

drazek - ciezar ciala 6 x10

obwód:
unoszenie bokiem : 6kg x15
unoszenie w opadzie: 8kg x15
rozpietki: 12,5kg x 15
odwrotne wioslowanie: ciezar ciala x15
prostowanie nog(po jednej) siedzac: 75kg x15
uginanie nog lezac: 40kg x15
uginanie stojac: 30kg x15
francuz: 40kg x15

Rozciaganie..

Podsumowanie:
Przysiad - podczas rozgrzewkowych w momencie wstawania zabolalo, brak boli tepych, pieczacych, bol taki, jakby mialo mnie zaraz zlapac, przy ostatniej glownej bylo ok
MC - odpuscilem po rozgrzewkowych zwyczajnie ze strachu, ze rozwale sie do reszty, tak samo jak w przysiadzie, tylko czesciej, bole lekkie, ale dzialajace na wyobraznie. Od tego momentu odechcialo mi sie trenowac. Podczas reszty treningu jest ok.
Skos - bez zmian
Drązek - bez zmian
Obwod bez zmian

3 miechy temu, gdy zaczynalismy wzmacnianie, bez treningu na slabych miesniach brzucha i prostownikow wyrwalem w MC 100 kg i nic nie bylalo, teraz po wzmocnieniu przy 40 odczuwam lekki bol, bardzo mnie to martwi, boje sie, ze dysk wysunal sie bardziej i np z wypukliny zrobila sie przepuklina:( obym sie mylil, ale tak to czuje

ale skoro Twoj prowadzacy fizjoterapeuta z ktorym masz kontakt stwierdzil inaczej, to jak w koncu?

a co masz dokladnie na mysli?? Bierz poprawke na to, ze jestem typem goscia, ktory wszystkim sie przejmuje i zdaje sobie z tego sprawe, ale po prostu nie mam juz do tego sily..bylo tak zajebiscie, jeden blad, niewiem kiedy, bo nic nie czulem i 3 miesiace trening uchyba na marne:( to moze podlamac, ale nadal wierze, ze uda mi sie wrocic w przyszlosci do ciezkich treningow, nie poddam sie

dlatego sam juz sie gubie czy jest to rzeczywiscie bol czy raczej tylko autosugestywne przewrazliwienie.

ja bym postawil pol na pol, ale czasem nie myslac o tym wstaje, lub cos podniose i zaboli

i w ogole nigdy wczesniej tak nie mialem, byly przeciagajace sie bole, tepe, piekace, zdarzyl mi sie jeden porzadny postrzal, ze przez kilka minut musialem isc jak z kijem w dupie, kilka slabszych, ale to bylo raz i spokoj, a teraz nic mnie nie boli jesli chodzi o bole ciagle, tylko co chwila "lapie" najczesciej slabo, ale czasem mocno...

Jeżeli będziesz siedział całymi dniami i myślał o tym, każdą funkcja życiowa typu: odkurzanie, sprzątanie itd, będzie w twoim umyśle się tliła, żeby tylko zrobić coś idealnie, to nie dziw się, że przez umysł dochodzi do napięcia całego ciała.
Przestań myśleć o tym, staraj się żyć zgodnie z zasadami dyskopatii, ale nie wpadaj w panikę. Do przepukliny może dojść czasami w dość prozaicznych czynnościach. Mnóstwo pacjentów przez 20, 30 lat życia mają uwypuklenia nawet o tym nie wiedząc a w wieku 50-60 lat wstając z krzesła dochodzi do pęknięcia pierścienia i przepuklina gotowa.
Zajmij się czymś, zacznij może uczyć się, czytać książki, spędzać max czas z przyjaciółmi, spacerować, dużo pływać. Ogólnie relaksować się. Trening w jakiejkolwiek dyscyplinie ma sprawiać tobie przyjemność. Ty z swoimi problemami musisz ćwiczenia wykonywać dokładnie ale nie padać w panikę. Zrób sobie przerwę, wyjedź gdzieś, zacznij dużo chodzić, pomagać rodzicom w codziennych czynnościach. Ludzie z tym żyją mając po 3,4 przepukliny, czerpią radość z życia.
Powiem w prost, Mistrzem Świata w Kulturystyce nie będziesz. To skoro lubisz to robić, to czerp z tego radość, jeżeli idziesz na siłownie z strachem i paniką, to nawet gdybyś rozciągał grzbiet 60 minut to nic to Ci nie da. GŁOWA jest najważniejsza. Odpuść sobie siłownie, zrób sobie przerwe nawet kilkanaście tygodni, nabierz dystansu do tego. Zacznij pływać, głownie na plecach, to odpręża i także bardzo wzmacnia całe ciało, głownie angazując plecy. Nie rób nic na siłę i zmień swoje nastawienie do tej choroby, która będzie już z Tobą DO KOŃCA ŻYCIA. Sam wiesz, że dyskopatii nawet operacją nie uleczysz, ale można z nią żyć nie gorzej niż inni ludzie.
Jeżeli faktycznie masz dolegliwości bólowe, to zrób sobie konkretną przerwę, zacznij spacery od 5km do nawet 10 km. Do tego basen i ćwiczenia rozciągające. Pamiętaj, każdy ma inną sytuację, każde uwypuklenie jest inne, różnica 0,01 mm a już pacjent "a" zrobi koci grzbiet a pacjent "b" nie jest w stanie z powodu bólu. Sam uczysz się swojego organizmu wiesz co Ci pomaga co nie. Nikt nawet lekarz, fizjoterapeuta czy pomoc internetowa nie pomoże Ci na tyle, co sam możesz sobie pomóc.
Zdrowia życzę