Z asekuracją spotykamy się na siłowni wiele razy. Z pewnością nie jeden raz zostalśmy poproszeni o pomoc. Czy wolno odmawiać, czy też nie wypada?

Niestety nie na wszystkich można polegać. Jedni wręcz odpowiadają że "nie mają czasu", inni że są zmęczeni, a jeszcze inni że akurat muszą robić serię (bo "stygną").

Bywa też tak że jakiś "paker" o pomoc prosi nowicjusza, który wręcz nie wie jak to zrobić. W tym przypadku nie dziwmy się, że albo nowicjusz odmówi, albo pomoże ale lekko mówiąc "niefachowo", co może skończyć się nawet kontuzją. Czy wypada odmawiać pomocy "potrzebującym"? - To pytanie często nas nurtuje.

Jedni mówią że to normalne, przecież wielu osób na siłowni nie znamy i nie musimy być wobec nich koleżeńscy, inni są wręcz oburzeni, gdy ktoś nie pomaga innym trenującym na sali. Otóż ogólnie mówiąc pomagać trzeba zawsze i wszędzie, tym bardziej na siłowni. Jakie korzyści czerpiemy z pomocy...? Po pierwsze osoba której pomożemy z pewnością nam się odwdzięczy i nie jeden raz pomoże nam. Po drugie będąc miłym dla innych, stwarzamy miłą atmosferę na siłowni, której niekiedy wręcz brakuje w niektórych klubach sportowych.


Asekuracja w wyciskaniu leżąc - w tej pozycji (leżącej) każdy z nas jest bardzo silny, przez co w tym ruchu może podnieść duży ciężar. Ramiona są silne tylko wtedy, gdy działają prostopadle do podłoża. Gorzej jest podczas zabierania sztangi ze stojaków, gdy ramiona są odchylone w tył - wtedy są znacznie słabsze. Niektórzy twierdzą, że osoba wyciskająca 70% maksymalnego ciężaru swojego powtórzenia, powinna skorzystać z pomocy. Do pomocy potrzebna jest zazwyczaj jedna osoba, która wraz ze ćwiczącym zdejmie sztangę ze stojaków i będzie stała i pilnowała go przez cały czas trwania serii, po czym pomoże w wyciskaniu paru ostatnich powtórzeń i odłoży sztangę na stojaki. Niekiedy bywa tak, że potrzebne są dwie osoby ustawione po obu końcach sztangi, które również pomogą zdjąć, wyciskać, i odłożyć ciężar. Dwie osoby rzadko bywają potrzebne, zazwyczaj tylko wtedy gdy do czynienia mamy ze sporym ciężarem... Jeszcze większe ciężary to już konieczność zaangażowania trzech pomocników.

Asekuracja w wyciskaniu na barki jest bardzo podobna do asekuracji w wyciskaniu leżąc. Należy podnieść sztangę ze stojaków, przyglądać się ruchom jakie wykonuje z nią ćwiczący (jeśli nie są już takie płynne jak na początku serii, to należy wtedy zastosować minimalną ale wystarczającą pomoc), następnie odłożyć sztangę na stojaki. Jeśli ciężar jakim chce wykonać serię ćwiczący jest dość spory, należy asekurować go w dwóch, tzn każdy na końcu sztangi (i ewentualnie trzeci chociaż się z tym nie spotkałem, za ćwiczącym). Nieco łatwiej jest, gdy ćwiczący wyciska ciężar na barki na suwnicy. Wtedy można stanąć z jednego boku i pomagać w chwilach jego słabości (wtedy, gdy sam już sobie nie radzi).

Asekuracja w przysiadzie. W tym przypadku ćwiczący powinien powiedzieć nieco na jaką pomoc liczy (albo na pomoc w "dole" kiedy zabraknie mu sił i pomocnicy będą musieli pomagać mu wstać poprzez dźwiganie ciężaru, albo na pomoc w górnej fazie ruchu, kiedy to pomocnicy będą musieli trzymać sztangę za oba końce i dźwigać razem z wykonującym ćwiczenie (osoba trzecie może pomóc w ten sposób, że złapie sztangę z tyłu "pod żebra" i podciąga w górę) i odłożyć ją na stojaki.

http://www.kulturystyka.bajo.pl - forum juz nie istnieje ale mam z niego troche artow

Pochwały przyznane za posta: 2

Zawsze więcej "pociśniejsz" jak ktoś asekuruje

Najfajniejsze jest to ze jak juz nie dajesz rady wycisnac wiecej a ktos tylko dolozy palec to jakos odrazu lepiej idzie
Psychika

kminiłem to bo załóżmy że Ty jesteś w stanie podnieść 100kg a zakładasz 102kg
i asekurujący musi podnieść tylko 2kg

pamiętam jedną z pierwszych wizyt na siłce (ja zero mięśni ), jakiś misiek waga +100 kg prosi mnie o asekurację, na sztandze ze 150 kg, aż się sztanga uginała pod ciężarem, a ja nie wiedziałem co robić, ale jakoś dałem radę

jak już się jest dużym chłopem to jak się poprosi kogokolwiek o asekurację, to nikt nie powinien odmówić

przez ponad dwa lata ćwiczyłem z kumplem, i asekurowaliśmy się nawzajem i to były chyba najlepsze czasy mojego treningu, odkąd trenujemy osobno na domowych siłkach to już nie jest to samo, chyba przeniosę się na publiczną siłkę

czasami ten palec asekurujacego mega pomaga...bez niego by nie poszlo...ja tez wole cwiczyc z kims,,,chocby po to wole by ktos stał by patrzyl czy nie slabne itd...przezorny..zawsze ubezpieczony...nawet jakby sie mial niby nie przydac asekurant,,to lepiej na wszelki wypadek by zawsze byl

osobiscie mysle ze miec patyrnera na treningu jest świetnie dodatkowa motywacjai asekuracja w najciezszych bojach, ja juz wielu "zdarłem"

najlepiej mieć partnera/asekuranta na Twoim poziomie wtedy jeszcze zdrowa rywalizacja wchodzi w grę
albo silniejszego od Ciebie wtedy go chcesz dogonić

a jak ma sie słabszego i sie wie ze zadnego innego nie bedzie?co wtedy?bo mam taka sytuacje...mam pogonic kumpla z jego siłki???hehehe

bo ani sie nie motywuje ani nic...

ale za to ile moja obecnosc jemu daje
bezcenne

hehe nie goń go siłki tylko motywuj do pracy