SAMOOBRONA jest to system walki, polegający na połączeniu chwytów i rzutów mających zastosowanie obronne w różnych konkretnych sytuacjach. W samoobronie (podobnie jak w jujitsu) uwzględnia się akcje rękami, nogami lub innymi częściami ciała. Chwyty te są odpowiednio dostosowane nie tylko do różnych rodzajów ataku, lecz także do warunków walki z przeciwnikiem silniejszym lub uzbrojonym.

W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie społeczeństwa sposobami stosowania skutecznej samoobrony w różnych sytuacjach i okolicznościach napadu. Coraz więcej osób uczy się różnych sztuk walki, aby zabezpieczyć się przed agresywnymi zachowaniami chuliganów i innych zdeprawowanych osobników. Między innymi z tego też powodu powstała ta strona. Ma ona na celu popularyzację sztuki samoobrony, jako praktycznej i przydatnej umiejętności, zwiększającej bezpieczeństwo osobiste.

Nie ulega wątpliwości, że człowiek obeznany z tajnikami samoobrony w sytuacjach zagrożenia lub napadu jest bardziej spokojny, opanowany, potrafi zachować tzw. "zimną krew" i bronić się w sposób bardziej ekonomiczny, celowy i skuteczny.

Ucząc się techniki samoobrony i poznając jej zasady należy jednak pamiętać, że zdobyte umiejętności powinny być wykorzystywane jedynie w przypadku stosowania tzw. obrony koniecznej, tzn. w czasie bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia w celu odparcia ataku napastnika, a także w razie potrzeby udzielenia pomocy osobie zaatakowanej. Jako zasadę w każdej sytuacji napadu należy przyjąć, że stosowana obrona powinna być proporcjonalna do stopnia zagrożenia. W myśl tej zasady należy dążyć do obezwładnienia napastnika w sposób łagodny, unikając form obrony, które mogłyby spowodować uszkodzenie ciała, chyba że zagraża on wyraźnie naszemu zdrowiu lub życiu, np. atakuje nas nożem, twardym przedmiotem, grozi pistoletem, dusi.

Wykorzystywanie poznanych chwytów i sposobów walki w innych celach, np. do napadu, rozboju lub szantażu jest w polskim ustawodawstwie karane z całą surowością prawa.

Tak jak napisałem wyżej, celem tej strony jest popularyzacja samoobrony, dlatego z bardzo szerokiej gamy chwytów i ciosów przedstawiłem tu tylko kilka, najprostszych pod względem struktury ruchu, a tym samym łatwych do opanowania i zarazem najskuteczniejszych w sytuacjach obronnych.

Bibliografia: wikipedia.org

Chwyt 1

Rodzaj ataku: UDERZENIE PAŁKĄ (KIJEM, SIEKIERĄ) Z GÓRY

Sposób obrony: WYKONANIE RZUTU PRZECIWNIKEM PRZEZ BARK

ATAK:

Przeciwnik stojąc przed broniącym się unosi do góry prawą rękę z siekierą lub kijem (pałką) i usiłuje uderzyć go w głowę.

OBRONA:

Broniący się zatrzymuje lewą ręką (wzniesioną przed sobą w górę, lekko ugiętą w łokciu) prawą rękę przeciwnika - wykonuje zasłonę, po czym chwyta lewą ręką nadgarstek jego prawej ręki (kciuk ręki broniącego się jest zwrócony w stronę łokcia ręki przeciwnika) i wykonuje pół obrotu w lewo, tak aby przeciwnik oparł się piersią na plecach broniącego się. W czasie wykonywania obrotu stawia prawą nogę przed prawą nogą przeciwnika i obraca się na niej, dostawiając jednocześnie swoją lewą nogę przed lewą przeciwnika. Prawy bark broniącego się powinien wtedy znaleźć się pod prawą pachą przeciwnika. Następnie broniący się chwyta przeciwnika prawą ręką (ugiętą) za ubranie w okolicy prawego barku, a lewą trzyma za nadgarstek tej samej ręki, po czym wykonuje szybki i energiczny skłon tułowia w przód - przerzucając go przez swój bark na plecy. Rzut ten radzę ćwiczyć ostrożnie i wyłącznie na miekkim podłożu (macie, materacu).

Chwyt 2

Rodzaj ataku: RÓŻNEGO TYPU CIOSY ZADAWANE RĘKAMI

Sposób obrony: WYKONANIE PRZYSIADU Z OBJĘCIEM RĘKĄ NOGI PRZECIWNIKA

ATAK:

Przeciwnik stojąc naprzeciw broniącego się wykonuje pojedyńczy lub serię ciosów.

OBRONA:

Broniący się powinien wykonać unik w tył w lewo z jednoczesnym przysiadem przed przeciwnikem. Prawą ręką objąć od zewnątrz piętę jego prawej nogi - obracając się w lewo - i nacisnąć silnie plecami na kolana przeciwnika, powodując jego przewrócenie w tył. Po obaleniu przeciwnika należy szybko powstać.

Chwyt 3

Rodzaj ataku: UDERZENIE PIĘŚCIĄ Z PRZODU

Sposób obrony: WYKONANIE DŹWIGNI NA STAW ŁOKCIOWY

ATAK:

Przeciwnik stojąc naprzeciw broniącego się usiłuje go uderzyć prawą pięścią z przodu w brodę lub twarz.

OBRONA:

Broniący się odchyla głowę do tyłu, błyskawicznie zbija lewą ręką cios przeciwnika do wewnątrz (w prawo), starając się chwycić jego pięść, w czym pomaga sobie prawą ręką, którą przytrzymuje (i również chwyta) uderzającą rękę przeciwnika. Po chwyceniu uderzającej ręki przeciwnika pociąga ją silnie do siebie (aby wyprostować rękę i wytrącić przeciwnika z równowagi). Lewą nogą staje przed jego nogami, prawą zaś stawia obok prawej nogi przeciwnka (na skutek czego broniący się wykonuje ćwierć obrotu w prawo, obracając się lewym bokiem do przeciwnika). Naciskając lewą pachą w dół na łokieć prawej ręki przeciwnika trzymanej pod pachą, naciska prawą ręką na nadgarstek prawej ręki przeciwnika. Na skutek stosowania dźwigni na staw łokciowy i nadgarstkowy zmusza przeciwnika do głębokiego skłonu w przód. W tej pozycji przeciwnik raczej nie powinien już stawiać oporu.

Chwyt 4

Rodzaj ataku: UDERZENIE GŁOWĄ Z PRZODU

Sposób obrony: UDERZENIE ŁOKCIEM W TWARZ PRZECIWNIKA

ATAK:

Przeciwnik, stojąc przed broniącym się pochyla się w przód i próbuje uderzyć go głową w klatkę piersiową lub brzuch.

OBRONA:

Broniący się wykonuje na palcach prawej nogi ćwierć obrotu w lewo, cofając lewą nogę łukiem w tył. Jednocześnie ugina on prawą rękę w łokciu (pod kątem prostym). Bezpośrednio po tym, łokciem prawej ręki uderza w twarz przeciwnika. Silne uderzenie może nawet spowodować utratę przytomności atakującego.

Chwyt 5

Rodzaj ataku: UDERZENIE GŁOWĄ Z PRZODU

Sposób obrony: PRZERZUCENIE PRZECIWNIKA PRZEZ SIEBIE DO TYŁU

ATAK:

Przeciwnik pochylając się do przodu z wysuniętą głową, usiłuje nią uderzyć broniącego się w klatkę piersiową lub brzuch.

OBRONA:

Broniący się chwyta przeciwnika oburącz za barki, odchyla się w tył (jako unik przed uderzeniem głową), pociąga go za sobą, wsuwa swoją lewą nogę między jego nogi i przykładając prawą nogę do dolnej części brzucha, ugina lewą nogę, siadając za jej piętą. Następnie przetacza się łagodnie na plecy, prostując prawą nogę opartą o brzuch przeciwnika, wypycha go w górę w tył i ciągnąc jednocześnie rękami do przodu, przerzuca go w tył za swoją głowę. Broniący się, wykonując rzut przez siebie, powinien rękami ciągnąć przeciwnika bez przerwy - dopóki nie upadnie on na ziemię za głową broniącego się. Prawa noga broniącego się w pierwszej fazie przerzucania przeciwnika powinna być mocno ugięta w kolanie. W czasie wykonywania tego rzutu stosuje się dwa zasadnicze sposoby uchwytu za ubranie przeciwnika: zewnętrzny, gdy wykonujący rzut chwyta przeciwnika jednocześnie za oba barki lub rękawy, lub wewnętrzny, gdy wykonujący rzut chwyta przeciwnika dwiema rękami jednocześnie za kołnierz ubrania, prawą ręką z lewej strony, a lewą - z prawej. Wykonując ten rzut, broniący sie powinien ponadto do końca trzymać brodę przyciśniętą do piersi oraz zachować postawę z silnie zaokrąglonymi plecami (tzw. "koci grzbiet").

Chwyt 6

Rodzaj ataku: TYLNE OBJĘCIE TUŁOWIA KRĘPUJĄCE RUCHY

Sposób obrony: PODERWANIE RĘKAMI NOGI PRZECIWNIKA

ATAK:

Przeciwnik chwycił oburącz tułów broniącego się w pasie z tyłu, przyciskając jego ramiona do tułowia.

OBRONA:

Broniący się wykonuje energiczny skłon tułowia w przód, chwyta oburącz za jedną z nóg przeciwnika w okolicy kostki (chwytać należy nogę wykroczną) i pociąga ją w górę z jednoczesnym pchnięciem pośladkami bioder przeciwnika. Na skutek energicznego pchnięcia pośladkami bioder i pociągnięcia nogi, przeciwnik pada w tył puszczając jednocześnie tułów broniącego się. W celu przytrzymania przeciwnika w pozycji leżącej, broniący się swoją lewą ręką chwyta przeciwnika z góry za zewnętrzną część prawej stopy, swoją prawą rękę zaś podkłada pod jego nogę, chwytając swoją lewą rękę za nadgarstek. Skręcając w ten sposób prawą stopę przeciwnika do wewnątrz (do środka) wykonuje bolesny chwyt obezwładniający.

Chwyt 7

Rodzaj ataku: DUSZENIE

Sposób obrony: UDERZENIE W ŁOKIEĆ PRZECIWNIKA

ATAK:

Przeciwnik, stojąc przed broniącym się, chwyta go oburącz za szyję i zaczyna dusić.

OBRONA:

Broniący się powinien naprężyć mięśnie szyi i przyciągnąć brodę do piersi a następnie złożyć swoje ręce w dole z boku, pod rękami przeciwnika (dłonią do dłoni w poprzek, łącząc je w tzw. klin) i uderzyć nimi skośnie z dołu (z prawej lub lewej strony) do góry w łokieć jednej z rąk przeciwnika, wykonując jednocześnie ćwierć obrotu zgodnie z kierunkiem uderzenia. Uderzenie powinno spowodować zbicie rąk przeciwnika i uwolnienie się z chwytu za szyję. Po uwolnieniu się broniący się, zwrócony bokiem do przeciwnika, w celu obezwładnienia napastnika, może uderzyć go łokciem lub kątem bliżej dłoni w szyję.

Chwyt 8

Rodzaj ataku: DUSZENIE W LEŻENIU TYŁEM, PRZECIWNIK KLĘCZY MIĘDZY NOGAMI

Sposób obrony: WYKONANIE DŹWIGNI NA STAW ŁOKCIOWY

ATAK:

Przeciwnik klęcząc między nogami broniącego się (leżącego na plecach) chwyta go za gardło dwoma rękami i zaczyna dusić.

OBRONA:

Broniący się, po naprężeniu mięśni szyi i przyciągnięciu brody do piersi, powinien szybko unieść lewą nogę, założyć ją z góry od przodu pod szyję przeciwnika i silnie nacisnąć lub uderzyć nią, powodując przewrócenie przeciwnika w lewą stronę. W czasie uderzenia nogą w szyję broniący się chwyta przeciwnika oburącz za prawą rękę. Przewrócony leży w poprzek tułowia broniącego się. Broniący się przyciska szyję przeciwnika lewą nogą (ugiętą w kolanie) a stopę ugiętej prawej nogi podkłada pod prawą łopatkę leżącego, trzymając jednocześnie rękę przeciwnika (wyprostowaną z dłonią zwróconą w górę) oburącz za nadgarstek przed swoją prawą piersią. Przyciskając ją do swojej piersi i unosząc biodra, broniący się wykonuje dźwignię na staw łokciowy przeciwnika.

Chwyt 9

Rodzaj ataku: KOPNIĘCIE

Sposób obrony: OBALENIE PRZECIWNIKA W PRZÓD

ATAK:

Przeciwnik, stojąc przed broniącym się (twarzą do niego), próbuje kopnąć go z boku w klatkę piersiową.

OBRONA:

Broniący się wykonuje ćwierć obrotu w lewo na lekko ugiętych nogach. Lewą ręką ugiętą przed sobą chwyta podudzie nogi przeciwnika od dołu. Lewe przedramię broniącego się jest w tym momencie ugięte w łokciu i nadgarstku. Bezpośrednio po tym przyciska do siebie stopę uchwyconej nogi przeciwnika, skręca ją tak, aby pięta znalazła się u góry i uderza z góry prawą ręką w dół podkolanowy, zginając i pchając jednocześnie tę nogę w przód. W wyniku tego przeciwnik zostaje przewrócony na ziemię. W momencie gdy przeciwnik pada, broniący się podkłada pod staw podkolanowy (zgiętej prawej nogi) przeciwnika pięść swojej prawej ręki i naciskając lewym barkiem na palce jego stopy dociska jego kolano, przytrzymując przeciwnika leżącego na ziemi. Swoją lewą ręką broniący się obejmuje prawą nogę przeciwnika od strony ścięgna Achillesa i chwyta za swój prawy bark.