Don swoja przygode z SW rozpoczal w wieku19 lat-byl to wrestling od poczatkowych lat kierowal nim Dan Savern ( jedna z legend UFC), spotkal go w Collage’u, w ówczesnym czasie wygrał m.in turniej Greco Roman. Nastepnie przesiedlił sie do Oklahomy gdzie spotkal Randy Couture’a. Dziś Don posiada czarny pas 2 stopnia w Judo, oraz jest profesjonalnym boxerem. Mierzy okolo 185cm oraz waży 95kg podczas walk, posiada własny klub o nazwie: Team Frye. Nim wziął udział w profesjonalnych zawodach MMA, walczył w podziemnych walkach niekiedy za darmo, bral udział w schootfightingu oraz amatorskiej gali Clash of the Dragons 2. Zafascynowany pierwszymi UFC, oraz sukcesami swojego przyjaciela Dana Severna postanowił wziąć udział w UFC 8, było to UFC z seri David vs Goliath- celem było pokazanie walk zwykłych zawodnikow z olbrzymami. Gala odbywała sie w Puerto Rico, oczywiście gala miała postać turnieju jednakże daniem głównym był extra fight pomiedzy Kimo a już wówczas bardzo znanym Ken‘em Shamrockiem W pierwszej walce naprzeciw nie doświadczonemu jeszcze Don‘owi stanal prawie 190 kg Thomas Ramirez - faworyt tamtejszej widowni (mieszkaniec Puerto Rico). Walka skonczyła sie po 8 sek (najszybsza walka w UFC) po 2 uderzeniach na twarz Ramireza widocznie w Pakua Chan nie uczą trzymania gardy. W następnej walce Don pokonał po 50 sek Sama Adkinsa-zawodowego boxera, szybkie wejście w nogi i uderzenia na głowe, Big John McCarthy kończy walke po rozcięciu na głowie Sama. Finałową potyczkę poprzedziły zamieszki na widowni oraz rzucane krzesla. Po dwóch minutach pięknej walki z finezyjznymi zwrotami akcji Big John podnosi reke Dona w geście zwyciestwa. Bardzo fajny wywiad kończący UFC, mozna zwrócic uwagę na głos Don’a jak sie zmienił na przestrzeni 12 lat, warto zobaczył opromienionego Don’a dziekujacemu Severnovi oraz przepraszajacego brata za to ze nie zadzwonil (urodziny). Ciekawym mometem bylo przytulenie pewnej blondynki gdy był jeszcze na ringu, jak sie później okazało była to jego panienka-Becki Levi- byla asystentka trenera zapasów w Arizonie, przekazała mu dużo info n.t sił i kondycji oraz co najważniejsze zapoznała z Danem Severnem, przed samym UFC poszła zapytać rodziców Don‘a o zgode na walkę
. Koniec UFC 8 było wielkim zaskoczeniem nie kreowany na zwycięzce Don zakończylł turniej po 3 minutach walki został uznany za fightera gali, jak sie okazało David wygrał z Goliathem.UFC 9 to koniec gal turniejowych. Don Frye wystąpią w walkach glownych przeciwnikiem byl Amaury Bitteti, walka bardzo dynamiczna na początku wiele wymian krew sie polała następnie było tylko obijanie bezradnego przeciwnika łokciami na glebie, gdy Big John za 3 razem przerwal walke bylo wiadomo ze przeciwnik nie jest zdolny do dalszej walki. W wywiadzie po walce Don wyzwał Graciego na pojedynek twierdząc ze jego styl jest lepszy, oraz dodał iz czuje sie komfortowo w każdej płaszczyźnie.
Na UFC 10 wraca styl turniejowy, drugim wydarzeniem jest wystąpienie Marka Collemana i jego G &P. W pierwszym pojedynku Don trafia na Marka Halla, od początku obalenie a pozniej 10 minutowe obijanie Marka w końcu sędzia przerywa i ogłasza zwycięstwo Don’a. Następna walka z Brianem Johnstonem wygląda podobnie tylko ze kończy sie po odklepaniu Briana gdy na jego twarzy ląduje kilka potężnych uderzeń. W finale Don spotyka sie z Markiem Collemanem. Jak później Don przyznaje Mark był najtwardszym fighterem z którym walczył, zostal mocno poobijany na glebie strasznie posiniaczony z tego powodu tez sędzia przerwał walke, widoczna przewage mial Mark.
Po UFC 10 przychodzi na jedno-eventowa gale U JAPAN gdzie Don spotyka sie z Markiem Hallem i wygrywa po 5 minutach
Ultimate Ultimate 1996, to powrót Don’a w wielkim stylu. Do drodze dofinału Frye toczy kolejną walkę z Garym Goodridgem (poddanie) oraz Markiem Hallem ( dzwignia). W finale spotkal sie z Tankiem -jak póżniej potwierdził była to najtrudniejsza walka która jednzkża z checia by powtórzył. Don od początku poszedł na wymianę co było ogromnym zaskoczeniem w końcu nikt nie wytrzymal cepa Tanka(jak pozniej Don przyznal chcial spojrzec besti w oczy-lol ja bym nie chcial tego przeżyc). Tank sie przewraca Frye zapina duszenie ktore za drugim razem wychodzi. Don ledwo wstaje z gleby jego twarz wyglada okropnie ale jednak mamy nowego mistrza UFC, po walce Don zlożyl hołd Tankowi uznal go za naprawde świetnego fightera, David sie tym nie odwdzieczyl
Po tej gali Don mial sporą przerwe aż 5 lat rozłąki z MMA. Powodem byla złamana reka po walce z Tankiem 2 śruby, chciał wystąpic w następnej gali w walce z Danem Severnem jednak UFC mialo inne plany. Przez ten okres Frye musiał zając sie czymś innym i tak oto zaczął wystepowac w wrestlingu dla japonskich widzow w NJWO. Gral tam role zlego faceta. Robotę tę dostał ponieważ byl strasznie lubiany w Japoni jak przyznal również czuł się tam dobrze Niestety przez ten okres w MMA wiele sie zmieniło począwszy od zasad na zawodnikach i stylu kończac. Osobiście uważam iz dodanie wielu reguł, zdeklasowalo samego Frye ktory na ringu był bestia a nowe zasady go bardzo ograniczały, jak sam uważa podzial na kategorie wagowe oraz koniec turniejoów byl końcem prawdziwych twardzieli w ringu, 2 walki jednego wieczoru może wygrać kazdy ale ta 3 pokazywała jakim jestes fighterem, wówczas pokazujesz czy masz jaja- slowa Predatora. Zbyt długa rozłąka z ringiem spowodowala iz Frye nie nadażyl za nowinkami w świecie MMA, nie rozwijał sie tak dobrze jak inni, już nie byż jak mawiali spikerzy najbardziej wszechstronnym zawodnikiem MMA. Po 5 latach stoczył walke juz na ringach Pride ktore zdominwało MMA. Na Pride 16 walczył z Gilbertem Yvelem wygrał po 7 minutach, przez dyskwlifikacje (3 zolte za trzymanie lin). Nastepnie walka z Cyrilem Abidil i pojedynek na który czekał cały świat. Walka dostala miano ” An American War” miedzy linami wystapili Ken Shamrock oraz Don Frye, do pojedynku doszlo przez pyskowke, gdzie Ken wyzwal Predatora od matkojebcow, nie profesjonalnych i wielu innych doszło do przepychanki a nastepnie walki. Na gali Bad Blood byli główna atrakcja. Przed rozpoczeciem przez kilkadzesiat sekund patrzeli sobie prosto w oczy bez zmrużenia próbujac zabiż jeden drugiego wzrokiem. Walka rozpoczęła sie klinczem i mocnym obijaniem żeber Kena i ud Don’a. Walka toczyła sie w różnych płaszczyznach byly nie udane skrętowki Kena, oraz prawie KO Don’a, nastepnie porządne obijanie Ken’a na glebie. 3 rundowa walka skonczyła sie przez decyzje, jednak przed końcem obaj leżeli na ziemi trzymajażc jeden drugiego za noge z przygotowaną skretowka niestety żaden z nich nie zdazyl , czas sie skonczyl lecz obaj przez jakis czas jeszcze leżeli ze zmeczenia. Sedzia wskazal Don’a na zwycięzce. Należy zwrócic uwage na postawe Don’a mimo tego iz przyznawał w wywiadach ze nie czuje respektu dla Shamrocka to jednak podniósl jego reke w gescie szacunku i chwały. Świetny HL zostal stworzony wlasnie na motywie tej walki nazwany oczywiscie “AN AMERICAN WAR”, obaj nazwani amerykanskimi wojownikami
Podczas gali Pride 21 Don spotkał sie z Yoshiro Takayama(mial walczyc w walce wieczoru z Collemanem jednak ten doznał kontuzji)-jest to walka która kazdy z fanow MMA pamięta szaloną wymiane ciosów jaką zafundowali nam zawodnicy. Don wygral po 6 mintach przez uderzenia, widac w tej walce prawdziwego wojownika i jego twarda glowe.Nie watpliwie jedna z najbrtutalniejszych walk w Pride, zasluzyla na miano walki wieczoru
Na gali Pride 23 Don spotkal sie z Hidehiko Yoshida[Zdjecia 1-12] walka skończyła sie po 5 minutach poprzez ambar, jak sie później okazalo Don nie chcial odklepać Yoshi zaciągnął mocniej i skręcil ręke Don’a. Była to 2 porażka w karierze Don’a [zdjecia 9-12]
Rok 2003 nie byl dobrym okresem dla Frye’a 2 walki i 2 przegrane. Dodatkowo z zawodnikami z którymi juz walczył. Pierwszy pojedynek to walka z Markiem Collemanem na Pride 26. W narożnika Don’a stanął Frank Shamrock-osoba ktorą lubi i szanuje. Niestety po 3 rundach wygrywa Mark przez decyzje w swej mowie docenia Frye i mowi ze jest naprawde silnym facetem, niestety G&P Marka jest ponad sily Predatora [Zdjecia 19-26]
Nastepna walka na Pride Shockwave 2003 konczy sie szybko dla Don’a bo juz po 40 sek. Garry Goodridge ten który przegrał z Predatorem juz 2 razy tym razem szybko skonczył poprzez KO
Szybki KO z Garrym
Na K-1 Hero 8 wygral z Min Soo Kim’em, można zauważyc jak zmienił sie styl oraz kondycja od poczatku walk w MMA
W 2007 Frye wrócil do Pride na walke z Thompsonem-tą walke uznać można za podobną z Takayama ( Każdy pamięta napewno ich miłe przywitanie )
ale to juz nie ten Don, przegrywa przez uderzenia w 6 minucie. Na poczatku 2008 dal sie przypomniec i zwyciezyl na malo prestizowej gali No Limits Heavy Hands z Bryanem Pardoe przez KO w 50 sek -wg sherdoga jest to powrot Don’a do UFC wielkim stylu osobiscie nie wierze w to gdyż jest juz za pozno.
Ostania wygrana Dona miała miejsce 2 maja 2009r na gali Shark Fights 4 z Ritchem Mossem - zwycięstwo przez poddanie
Po porażce z Davem Hermanem i nieporozumieniem z promotorem Don Frye ogłosił zakończenie kariery
Don w swoim dorobku posiada takze 2 walki w K1 porażke ze znakomitym Le Banner oraz zwycięstwo z Akebono
Mimo aktualnych startow na turniejach, Don prowadzi wlasny klub a takze byl trenerem druzyny IFL- Tucson Scorpions. Jednakze nie spelnił sie w tej roli a moze mial słabszych zawodnikow, nie ważne w kazdym badz razie po 3 przegranych meczach z: Tokyo Sabres, Toronto Dragons, Nevada Lions( druzyna Ken’a Shamrocka). Niestety zmiany jakich zaczeli dokonywac dzialacze IFL doprowadzily do zwolnień a wsrod nich znalazl sie Don. Jednakze nie zostal zwolnionny calkowice poniewaz zostal twarza IFL oraz nadal prowadzi swoj kacik porad “Dear Don”-naprawde mozna sie usmiac gdy czyta sie jego porady na temat walentynek .. Jego wskazowki dotycza przyjazni zycia oraz milosci.
Don to inteligenty facet i zabezpieczyl sie na przyszlosc jego zycie nie jest zwiazane tylko z MMA, albowiem jest rowniez aktorem, zagral m.in w : Miami Vice, Godzilla: Ostatnia wojna, oraz w filmie o tematyce walk podziemnych Honor, gral tam wsplnie z Renzo Gracie oraz Bonjanskim
źródło : fight24.pl
