Wraz z reaktywacją forum Kulturystyczni.pl dla wszystkich użytkowników przygotowaliśmy ciekawy konkurs z mega nagrodami i toną śmiechu!
Serdecznie zapraszamy wszystkich do wzięcia w nim udziału i życzymy powodzenia!
Weź udziałNasi nowi specjaliści doradzą, pomogą oraz odpowiedzą na wszystkie Twoje pytania!
Zadaj pytanieWyciskamy siódme poty z naszego profilu! Dowiedz się więcej
Moderator: Michał Bodzioch
Odpoczynek prowadzi do wzrostu masy mięśniowej - luty 2009
data: 27.01.2009
„Nie potrafię podać recepty na sukces, ale z dużym prawdopodobieństwem jestem w stanie dać przepis na porażkę: daj kulturystom to czego chcą – łatwiejsze, dłuższe i częstsze treningi… Ja daję im to, czego potrzebują: treningi trudniejsze, krótsze i rzadsze” .
Arthur Jones, konstruktor sprzętu treningowego Nautilus
Jeśli chodzi o rozwinięcie masy mięśniowej, to Evana Centopaniego, Phila Heatha i Erika Fankhousera niewątpliwie łączy jedno – dali swoim mięśniom czas na urośnięcie. Oglądałem ostatnio „Flex Wheeler Super Star Seminar” dostępne na amerykańskiej stronie MD. Ten film powinien obejrzeć każdy kulturysta i można go znaleźć przez wyszukiwarkę na stronie: wystarczy wpisać Super Star Seminar. W owym seminarium wzięło udział czterech kulturystów wielkiej klasy, ludzi pełnych wiedzy, nie bojących się szczerości: Dave Palumbo, Flex Wheeler, Kevin Levrone i Shawn Ray. Poruszono kwestie suplementacji, treningu, odżywiania i wzrostu mięśni. Trafiło się też następujące pytanie:
tabelka
Co zrobić, by przełamać zastój w czasie budowania masy mięśniowej?
Kevin Levrone: Dobrym pomysłem jest po prostu odpocząć. Jako zawodowcy trenowaliśmy codziennie, czasem nawet 2 razy dziennie. Po zawodach starałem się zrobić sobie 3–4 miesiące przerwy – to mi pomagało. Moje ciało musiało się odbudować.
Shawn Ray: Ja miałem w zasadzie tak samo. Też polecam odpoczynek, rozumiany jako lekkie treningi i nieco aerobów. Gdy ćwiczy się tak jak my, przez 10 miesięcy, w roku to trzeba ciału dać trochę odpocząć.
Flex Wheeler: Jestem teraz kulturystą naturalnym, wiec potrzebuję więcej czasu na regenerację, szczególnie, że nie jestem już tak młody jak kiedyś. Zauważyłem, że moje ciało regeneruje się znacznie wolniej. Dlatego rozumiem, jak ważna jest kwestia regeneracji, szczególnie u starszych mężczyzn.
Jako redaktor MD, zawsze staram się dostarczyć moim czytelnikom najświeższych informacji na temat rozbudowy masy mięśniowej. Uważnie przejrzałem fachową literaturę, by dowiedzieć się, co nauka mówi o roli odpoczynku przy budowaniu masy mięśniowej. Okazuje się, że odpowiednio zastosowany tydzień czy dwa tygodnie odpoczynku mogą mieć większe znaczenie dla przyrostów niż myślicie.
Nauka o odpoczynku i przyrostach
Większość kulturystów jest „uzależniona” od siłowni i niechętnie robi sobie przerwy od treningu. „TRENUJ CIEŻKO, ALBO IDŹ DO DOMU!”. Kulturyści często ćwiczą zbyt ciężko przez zbyt długi okres czasu, co może prowadzić do przemęczenia nerwowo- mięśniowego oraz zaburzać wzrost mięśni. Kulturyści raczej nie mają tendencji do oszczędzania się, chcą zapieprzać na maxa przez okrągły rok. Natomiast wielu zawodowców stosuje periodyzację treningów, podczas której na kilka tygodni przed zawodami zmniejszają obciążenia. Po zawodach wielu sportowców (trójboiści i ciężarowcy) robi kilka tygodni przerwy od ciężkich treningów, dzięki czemu w czasie kolejnego cyklu treningowego odnotowują większe przyrosty siły. Technikę tę nazywamy taperingiem, zaś jej celem jest zwiększenie siły, mocy i wydolności organizmu.
Kulturyści nie lubią robić sobie przerw, jednak większość z nich na takiej przerwie mogłaby tylko skorzystać. W jednym z dawnych badań u zawodników sportów siłowych po 2 tygodniowej przerwie nie stwierdzono znaczących zmian w sile, jeśli chodzi o wyciskanie sztangi (-1,7%), przysiadzie równoległym (-0,9%) oraz sile izometrycznego (-7%) i koncentrycznego (-2,3%) wyprostu nóg, stwierdzono natomiast lekki wzrost możliwości jeśli chodzi o skok w górę (+1,2%).
Co ciekawe, dwutygodniowa przerwa spowodowała wzrost poziomu niektórych hormonów anabolicznych. Poziom hormonu wzrostu we krwi wzrósł o 58,3%, testosteronu o 19,2% zaś spadły poziomy kortyzolu (-21,5%) i enzymu kinazy kreatynowej (-82,3%). Poprawił się też współczynnik testosteron/kortyzol o 67,6%.
Zjawisko to z całą pewnością można nazwać odnawianiem się stanu hormonalnego po okresie ciężkich treningów. Co tak naprawdę stanie się, gdy zrobisz sobie trochę przerwy? Czy stracisz siłę i masę mięśniową? W badaniu opublikowanym na łamach Journal of Strength and Conditioning Research, naukowcy obserwowali kulomiotów pod koniec czternastotygodniowego cyklu treningowego oraz zmiany w rozmiarze mięśni podczas 4 tygodni po tymże cyklu. Żadnych treningów – tylko odpoczynek i regeneracja.
Stracili masę, prawda?
Po czterech tygodniach bez treningu nie stwierdzono spadku możliwości jeśli chodzi o pchnięcie kulą, nie stwierdzono też żadnych ubytków siły. A co z rozmiarami? Stwierdzono niewielki spadek jeśli chodzi o włókna mięśniowe typu II, natomiast zaobserwowano też zwiększenie obwodu włókien typu IIx w mięśniach nóg. Włókna szybkokurczliwe dzielimy na dwa typy: IIa i IIx. Typ IIa jest umiarkowanie odporny na zmęczenie i stanowi swego rodzaju pomost pomiędzy włóknami wolnokurczliwymi a włóknami szybkokurczliwymi typu IIx. Włókna tego typu są wykorzystywane przy przedłużającym się wysiłku anaerobowym o relatywnie wysokiej intensywności, np. podczas biegu na 400 m. Włókna IIx to z kolei najsilniejsze włókna mięśniowe, jakie posiada człowiek. Są one w stanie kurczyć się bardzo szybko i mają dużą średnicę, ale dość niewielką pojemność tlenową i mitochondrialną. Ponadto zawierają najwięcej glikogenu. Włókna te są wykorzystywane przy aktywności wymagającej maksimum lub niemal maksimum siły, np. w sprintach, podnoszeniu ciężarów czy też wysiłku pliometrycznym. Włókna typu IIx kurczą się dwukrotnie szybciej niż włókna IIa i nawet 9–10 krotnie szybciej niż włókna typu I. Badacze doszli do wniosku, że nawet pomimo zmniejszenia się liczby włókien IIa, nie doszło do spadku siły, właśnie ze względu na zwiększenie ilości włókien IIx.
Nadmiar włókien IIx
Zauważyłeś kiedyś, że po powrocie na siłownię po okresie wakacyjnym masz więcej siły niż przed wyjazdem? W badaniach stwierdzono, że gdy po 3 miesiącach ciężkich treningów da się mięśniom odpocząć, to po okresie odpoczynku widoczne jest zwiększenie liczby włókien IIx w porównaniu do pomiaru przed odpoczynkiem. Właśnie ta nadprodukcja włókien IIx może odpowiadać za fakt, że wielu sportowców obserwuje przyrosty siły i masy mięśni po okresie krótkiego odpoczynku. Wielu trenerów zaleca swoim podopiecznym ciężkie treningi przez okres 6–8 tygodni, po których następuje okres całkowitego odpoczynku, dzięki któremu wykorzystywane jest właśnie zjawisko nadprodukcji włókien IIx. To cenna rada dla wszystkich kulturystów.
Filozofia Ellingtona Dardena
Dr Darden, fan metod treningowych nieodżałowanego Arthura Jonesa, jest święcie przekonany, że większość kulturystów się przetrenowuje. W jednej ze swych książek, Darden opisuje historię młodego kulturysty, który wpadł w zastój i chcąc dalej nabierać masy, zgodził się stosować teorię dr. Dardena – co do słowa. Gdy kulturysta zajrzał do poleconej mu książki, przeraził się. TYDZIEŃ 1 – ŻADNEGO TRENINGU, CAŁY TYDZIEŃ ODPOCZYNKU I REGENERACJI. Jak to? Młodzian zamierzał ćwiczyć z dr. Dardenem, żeby zwiększyć swe rozmiary, dlaczego więc miał robić tydzień przerwy? W dalszej części książki dr. Dardena, kulturysta przyznaje, że od początku kariery nie zrobił sobie przerwy i że zalecona mu przez Dardena przerwa przyniosła mu przyrosty, jakich nie miał od lat. Mogło tak się stać w wyniku zwiększenia ilości włókien IIx oraz podniesienia poziomu hormonów anabolicznych za sprawą okresu odpoczynku.
Wielu trójboistów i ciężarowców ćwiczy ciężko przez kilka tygodni poprzedzających zawody, po czym robi sobie przerwę. Oczywiście zbyt długa przerwa przyczynia się do zmniejszenia możliwości organizmu, ale przerwa w odpowiednim momencie to bardzo ważna rzecz. Bazując na poradach Dave’a Palumbo, Shawna Raya, Flexa Wheelera i Kevina Levrone’a należy przyjąć, jak ważna jest właściwa regeneracja. Jeśli natomiast nie jesteś w stanie żyć bez siłowni, to chociaż przestań trenować siłowo, rób tylko lekkie aeroby, po prostu ćwicz tak, by dać odpocząć systemowi nerwowemu. Badania wskazują, że zrobienie sobie przerwy owocuje wzrostem poziomów hormonów anabolicznych i zwiększeniem włókien mięśniowych typu IIx. Czasami, gdy usłyszy się hasło: „TRENUJ CIĘŻKO, ALBO IDŹ DO DOMU” warto wybrać tę drugą alternatywę!
Suplementy termogeniczne wspomagają utratę wagi
Suplementy termogeniczne, takie jak kofeina, kapsaicyna i zielona herbata przyspieszają metabolizm i promują spalanie tłuszczu. Przegląd literatury przeprowadzony przez naukowców z University of Maastricht w Holandii wskazuje na to, że suplementy te zwiększają wydatek energetyczny o 4–5% i spalanie tłuszczu o 10–16 %. Nie są to magiczne środki wywołujące natychmiastowy spadek wagi, ale pomagają ją kontrolować przy dłuższym okresie ich stosowania.
Intensywność działania tych suplementów jest zróżnicowana zależnie od organizmu. Stymulują współczulny układ nerwowy (układ walki lub ucieczki), co pomaga kontrolować uczucie głodu, pobudzać wydatek energetyczny i promować rozkładanie tłuszczu. Suplementy termogeniczne mogą się okazać skutecznym narzędziem w walce z otyłością.
Żelatyna stymuluje uwalnianie hormonu wzrostu
Żelatyna pobudza uwalnianie hormonu wzrostu skuteczniej niż białko sojowe, alfa-laktalbumina czy białka mleka. Podczas eksperymentu przeprowadzonego w Maastricht University w Holandii, badanym podano wszystkie rodzaje białka (6,6 g na kilogram masy ciała) po czym przez pięć kolejnych godzin badano zmiany w poziomie hormonu wzrostu. Poziom tego hormonu zwiększył się nawet o 45% po spożyciu suplementu żelatyny w porównaniu do innych białek.
Żelatyna to bezbarwny, bezsmakowy produkt mięsny, bogaty w aminokwas argininę, będącą potencjalnym stymulantem dietetycznym hormonu wzrostu – silnego hormonu anabolicznego, promującego hipertrofię mięśni i wzmacniającego tkankę łączną. Nie znamy skutków dietetycznej stymulacji hormonu wzrostu na sprawność sportową, hipertrofię mięśni i siłę.
Czy napięcie mięśni i czas pod napięciem to klucz do hipertrofii
data: 02.06.2008
Jedną z podstawowych zasad rządzących hipertrofią w kulturystyce jest stosowanie przerw między seriami krótszych od jednej minuty. W roku 1988 guru hormonów anabolicznych, William Kraemer, przeprowadził badanie, które dosłownie w ciągu jednej nocy zmieniło oblicze kulturystyki. Ten przełomowy eksperyment pokazał, że ciężki trening wytrzymałościowy połączony z krótkim odpoczynkiem między seriami (< 1 minuta) wpływa na zwiększenie produkcji hormonu wzrostu (GH) i testosteronu bardziej niż trening z dłuższym odpoczynkiem (> 3 minuty).1 Od tego czasu kulturyści stosują przerwy poniżej jednej minuty. Nie ma wątpliwości, że krótkie okresy odpoczynku będą prowadzić do lepszego spalania tłuszczu i większych efektów metabolicznych, ale czy powinno się je stosować przez cały czas?
Nowe badanie opublikowane w Journal of Strength and Conditioning Research pokazało, że krótkie odpoczynki między seriami prowadzą do zmniejszenia liczby powtórzeń wykonanych w ciągu sesji treningowej. Badaniu poddano mężczyzn wykonujących trening wytrzymałościowy górnej połowy ciała, składający się z dwóch eksperymentalnych sesji treningowych. W obydwu wykonywano sześć ćwiczeń na górną połowę ciała (ściąganie drążka wyciągu szerokim i wąskim chwytem, wiosłowanie na maszynie, wiosłowanie sztangą w leżeniu na ławce, uginanie przedramion ze sztangielką siedząc i uginanie przedramion na maszynie), każdego trzy serie po osiem powtórzeń z obciążeniem pozwalającym na wykonanie nie więcej niż 8 powtórzeń. Obie sesje różniły się jedynie długością odpoczynku między seriami i ćwiczeniami – jedna wykonywana była z przerwami o długości jednej minuty, a druga z 3 minutami przerwy. Nikogo nie powinien zaskoczyć fakt, że grupa z dłuższym odpoczynkiem była w stanie wykonać większą liczbę powtórzeń. Przekłada się to na kilka dodatkowych powtórzeń na każdym treningu, i tak przez pół roku. Ile dodatkowej siły i rozmiarów to będzie?
Gdy trenujemy, aby zyskać siłę, dłuższe okresy odpoczynku uznawane są ogólnie za sposób na zwiększenie regeneracji i utrzymanie intensywności treningu. Czy powinniśmy więc trzymać się krótkich okresów odpoczynku przez cały rok, kosztem zmniejszenia obciążenia i liczby powtórzeń? Wydłużenie okresu odpoczynku pomiędzy seriami powinno pozwolić na wykonanie większej liczby powtórzeń z większym obciążeniem. Aby zwiększyć masę mięśniową, należy ćwiczyć z większymi ciężarami i poddawać mięśnie większym napięciom. Świętej pamięci Arthur Jones w swojej książce napisał kiedyś: „Zwiększenie mięśni ZAWSZE zwiększy twoją siłę, a zwiększenie siły ZAWSZE zwiększy twoje mięśnie”. Aby zwiększyć siłę mięśnia, musisz zwiększyć jego rozmiar. Zwiększenie rozmiarów mięśnia zwiększy również jego siłę. Siła i wielkość mięśni są względem siebie wprost proporcjonalne”. To jasne, że więksi kulturyści są silniejsi i trenują z większymi ciężarami. Tom Platz, którego nogi uważane są przez wielu za najlepsze w historii kulturystyki, był w stanie wykonać 8 powtórzeń przysiadów ze sztangą ważącą 320 kilogramów.
Dłuższe okresy odpoczynku są niezbędne do zwiększenia siły
Intensywność najłatwiej obliczyć poprzez pomnożenie serii danego ćwiczenia przez liczbę powtórzeń w tych seriach (serie x powtórzenia). Jeśli walczysz o rozmiary, to lekkie wydłużenie odpoczynków pomiędzy seriami pozwoli na używanie większego obciążenia, co z kolei przyczyni się do wzrostu mięśni. Dwa najważniejsze aspekty intensywności to obciążenie mechaniczne (czyli napięcie) tkanki mięśniowej i czas jego trwania. Jeśli chcesz zyskać siłę, musisz robić dłuższe przerwy między powtórzeniami. Odpowiedni czas trwania odpoczynku jest dłuższy w treningu ukierunkowanym na wzrost siły lub mocy (waha się między 2 a 5 minutami).6 Trochę dłuższy odpoczynek pomiędzy seriami pozwoli ci na trening z większym obciążeniem i wyciśnięcie z siebie kilku dodatkowych powtórzeń. Przykładowo: jedno z badań porównywało siłę w przysiadzie u trzech grup ćwiczących. Jedna robiła 3 minuty przerwy pomiędzy seriami, druga 90 sekund, a trzecia 30 sekund. Badani w każdej grupie wykonywali 5 serii po 10 powtórzeń dwa razy w tygodniu przez okres pięciu tygodni. Wyniki badania pokazały, że u ćwiczących stosujących 3-minutowe przerwy siła wzrosła najbardziej w porównaniu do pozostałych grup.7 Inne badanie zakończyło się podobnym wynikiem. Badano w nim siłę mięśni w wyciskaniu sztangi na ławce. Ćwiczący wykonywali 10 serii po 6 powtórzeń z obciążeniem na poziomie 70% ich obciążenia maksymalnego, stosując 1, 3 lub 5 minut przerwy między seriami. Okazało się, że pomiędzy serią 1. a 10. siła nie zmniejszyła się zbytnio u stosujących 3- lub 5-minutowy odpoczynek (odpowiednio 4.8% oraz 2%), ale u ćwiczących z 1-minutową przerwą spadła już o kolosalne 27%.12 Dodatkowo, gracze z III ligi futbolu amerykańskiego z przynajmniej dwuletnim doświadczeniem w podnoszeniu ciężarów byli w stanie wykonać więcej powtórzeń przy 3-minutowych przerwach między seriami, niż gdy serie te trwały jedną minutę. W badaniu robili 3 serie wyciskań na ławce i na nogi z maksymalnym obciążeniem pozwalającym na 10 powtórzeń. Okazało się, że 1 minuta odpoczynku to za mało, by wykonać 10 powtórzeń z tym samym ciężarem w kolejnych seriach. Jednak gdy wydłużono odpoczynek do 3 minut, wykonanie 10 powtórzeń w następnych seriach stało się już możliwe.
Ile czasu potrzeba, by zregenerować siły po serii?
Ogólnie, niezależnie od zaangażowania mięśnia, 75% siły regeneruje się w ciągu 1 minuty odpoczynku i potrzeba dodatkowych 2-3 minut, by odzyskać siły całkowicie.8 Badania wskazują jednoznacznie, że gdy trenujemy z 90% obciążenia maksymalnego, to 3-5-minutowy odpoczynek pomiędzy seriami jest konieczny, by utrzymać liczbę powtórzeń bez znacznego spadku w intensywności treningu.9-11 Krótsze przerwy prowadzą do większej odpowiedzi anabolicznej organizmu, ale kulturysta zmuszony będzie do użycia mniejszych ciężarów. Pozostaje więc dylemat: czy ćwiczyć z większą ilością powtórzeń i dłuższym odpoczynkiem, co spowoduje obniżenie wydzielania hormonów anabolicznych, czy trenować z lżejszym obciążeniem, ale większym wydzielaniem hormonów?
Czy krótkie odpoczynki zwiększają hipertrofię mięśni?
Krótkie odpoczynki (< 1 minuty) powodują większe uwalnianie GH i testosteronu w porównaniu do odpoczynków dłuższych (3 minuty). Istnieją HIPOTEZY, że podczas długiego treningu siłowego nagła odpowiedź hormonalna organizmu, wywołana ćwiczeniami, jest ważnym czynnikiem prowadzącym do hipertrofii mięśni. Niektóre badania wykazały, że krótkie odpoczynki prowadzą do zwiększenia ilości testosteronu, inne że nie wykazały żadnych zmian. Pewne nowe badanie pokazuje, że wykonywanie 15 powtórzeń w serii ze średnim obciążeniem (60% maksymalnego) daje podobny wzrost ilości testosteronu zarówno u młodych, jak i u starszych mężczyzn. Jeśli poziom testosteronu był taki sam, to dlaczego młodsi zyskiwali więcej masy mięśniowej? Należy tu wspomnieć, że tylko nieliczne badania wykazały, iż nagły wzrost hormonów anabolicznych prowadzi do hipertrofii mięśni. W poprzednim badaniu taki wzrost ilości testosteronu podczas treningu wiązał się ze wzrostem wielkości mięśnia czworogłowego uda u wcześniej niećwiczących mężczyzn, podczas 6-miesięcznego okresu.2
Ponieważ testosteron stymuluje syntezę białek po sesji treningowej, zasugerowano, iż nagły wzrost produkcji testosteronu po ciężkim treningu może być ważnym czynnikiem w hipertrofii mięśni wywołanej treningiem. Oto bardzo ciekawe badanie: w roku 2005 naukowcy poddali tę hipotezę ostatecznemu testowi. Przez pół roku badali 13 mężczyzn uprawiających sporty siłowe od kilku lat. Czas ten podzielono na dwa nachodzące na siebie trzymiesięczne okresy; trening obejmował krótkie (2 minuty) i długie (5 minut) przerwy między seriami. Mierzono podstawową koncentrację GH w serum, całkowity testosteron, wolny testosteron, maksymalną siłę izometryczną prostowników uda i hipertrofię mięśni. Przeciwnie do oczekiwań badaczy, krótsze odpoczynki wcale nie prowadziły do szybszego wzrostu hormonów anabolicznych i hipertrofii mięśni. Nie wykryto różnic w poziomie hormonów pomiędzy dwoma systemami treningowymi. Obydwa prowadziły do ogólnego wzrostu poziomu hormonów w serum i koncentracji wolnego testosteronu. Jednak nagłe wydzielanie testosteronu było podobne. Wzrost mięśnia czworogłowego był taki sam w obydwu grupach. Kiedy porównano dwa okresy treningowe, okazało się, że różnice w długości przerw nie prowadziły do różnic w maksymalnej sile izometrycznej czy wielkości mięśni.
Hipertrofia mięśni następująca w obecności nagłego wzrostu hormonów anabolicznych
Badacze z The Exercise Metabolism Group przy McMaster University donieśli niedawno, że hipertrofia mięśni zachodzi bez nagłego wzrostu w stężeniu hormonów anabolicznych.3 Dziesięciu zdrowych, młodych mężczyzn wykonywało przez osiem tygodni (trzy razy w tygodniu) ćwiczenia jednostronne. Ćwiczenia jednostronne to takie, gdzie ćwiczy się jedną rękę – w tym wypadku nogę – a druga służy do porównywania efektów. Ćwiczeniami wykonywanymi podczas badania były wyprosty nogi i wyciskanie nogą przy 80-90% maksymalnego obciążenia. Próbki krwi pobierano przed, zaraz po treningu i 30, 60, 90 i 120 minut po zakończeniu sesji treningowej. U ćwiczących badano poziom testosteronu całkowitego i wolnego, GH i czynnika insulino-podobnego IGF-1 oraz innych hormonów. Badania wykonano po pierwszym i po ostatnim treningu. Przed i po treningu mierzono także przekrój poprzeczny mięśnia uda: obszernego bocznego. W ciągu 90 minut po treningu nie stwierdzono zmian w poziomie GH, testosteronu czy stężeniu IGF-1. Trening nie wpłynął także na poziom innych hormonów anabolicznych. Poziom GH rzeczywiście trochę się podniósł 30 minut po treningu, ale już po 90 powrócił do normalnego poziomu. Wywołaną treningiem hipertrofię mięśni zaobserwowano we włóknach mięśniowych typu 2 b (beta) i 2 a (alfa). W nodze nietrenowanej nie zaobserwowano żadnych zmian w wielkości mięśni. Podsumowując, trening jednostronny wywołał miejscową hipertrofię mięśni tylko w kończynie trenowanej, która to wystąpiła bez zmian ilości testosteronu, GH czy IGF-1 w obiegu. Morał z tej historii – nie skupiaj się tak bardzo na wywołaniu nagłego wzrostu hormonów anabolicznych kosztem obciążenia. Poza sezonem nie bój się używać większych ciężarów połączonych z dłuższymi odpoczynkami.
Czy napięcie mięśniowe jest ważniejsze od nagłego wzrostu hormonów anabolicznych?
Wzrost wielkości mięśni przypisuje się głównie dwóm czynnikom: obciążeniu mechanicznemu (napięciu mięśnia) i środowisku sprzyjającemu wzrostowi, w którym znajduje się mięsień (hormony zewnętrzne, jak testosteron i GH). Pracujący na Uniwersytecie Londyńskim dr Goldberg spędził wiele lat swojej kariery akademickiej, badając wzrost mięśni. Już na początku kariery zorientował się, że jeśli mięśnie szczura zostaną poddane obciążeniu (napięcia ekscentryczne), to mimo robienia szczurom różnych przykrych rzeczy ich mięśnie nadal się rozwijały – usuwano im przysadki mózgowe, by zatrzymać produkcję GH czy IGF-1; kastrowano je, co zatrzymywało produkcję testosteronu; wycinano im tarczycę lub zwyczajnie je głodzono. Pomimo tych okrucieństw u szczurów nadal odnotowywano hipertrofię mięśni odnóży.4 Opublikowana w 1975 roku praca naukowa dr. Goldberga o związku pomiędzy wzrostem mięśni a testosteronem wywołała zdumienie w naukowym półświatku. Podczas swojego eksperymentu doktor kastrował szczury, a ich mięśnie nóg poddawał obciążeniu. Wbrew oczekiwaniom mięśnie na odnóżach rosły, co sugeruje, że obciążenie mechaniczne zwiększa hipertrofię mięśni niezależnie od testosteronu.4 W sprawozdaniu z badania nad hipertrofią mięśni doktor Goldberg stwierdza: „Wywołanie maksymalnego obciążenia mięśnia zwiększa jego hipertrofię. W odróżnieniu od wzrostu zachodzącego w normalnych warunkach, hipertrofia wywołana treningiem zachodzi także u obiektów z usuniętą przysadką mózgową (szczury takie nie produkowały GH) czy u zwierząt chorych na cukrzycę. Dlatego proces ten wydaje się zachodzić niezależnie od obecności GH, insuliny, jak również testosteronu czy hormonów tarczycy. Hipertrofię można wywołać także u zwierząt głodzonych, u których zachodzi wtedy ogólny rozkład mięśni. Dlatego przy zwiększaniu wielkości masy aktywność mięśniowa jest czynnikiem ważniejszym od wpływu na nie hormonów dokrewnych”.
Wszystko tkwi w mięśniu
Kilku innych badaczy opublikowało prace, z których wynikało, że przyrosty masy i siły związane są z wewnątrzmieśniowymi czynnikami wzrostu takimi jak IGF-1, niezależnymi od poziomu hormonów. W badaniu, opublikowanym w dzienniku The Journal of Physiology, naukowcy poddali tę hipotezę próbie. W odróżnieniu od innych eksperymentów badacze byli w stanie rozróżnić efekty działania obciążenia mechanicznego i zewnętrznych czynników wzrostu, jak IGF-1. Stało się tak za sprawą odpowiednio zaprojektowanego doświadczenia, w którym użyto myszy nieczułych na działanie insuliny czy IGF-1. W rezultacie badacze byli w stanie bezpośrednio określić wpływ obciążania mechanicznego bez uwzględniania ustrojowych i zewnętrznych czynników wzrostu. Ponieważ czynniki te pełnią ważną rolę w rozwoju organizmu, w eksperymencie udział wzięły myszy transgeniczne, nieczułe na działanie IGF-1. Myszy miały także mięśnie mniejsze niż u normalnych przedstawicieli swojego gatunku. Moment zaskoczenia nastąpił, gdy pozbawione IGF-1 myszy poddano zwiększonemu wysiłkowi mięśniowemu. Mimo ogólnych przewidywań, że możliwości wzrostu będą ograniczone, trening spowodował u transgenicznych myszy wzrost mięśni oraz aktywował kinazę mTOR w stopniu takim samym jak u osobników kontrolnych. Wniosek: aktywacja mTOR oraz wzrost mięśni jest całkowicie zależny od obciążenia mechanicznego, na jakie narażone są mięśnie. Dlatego, gdy dwóch kulturystów o tym samym poziomie IGF-1 trenuje, to bardziej urośnie ten, który poddaje mięśnie większym obciążeniom!
Badacze odkrywają obecnie ścieżkę sygnalizacyjną, którą skurcze mięśni i wewnątrzmięśniowe czynniki wzrostu, jak IGF-1 wpływają na zmiany w komórkach satelitarnych i zawartości DNA mięśni. Przykładowo, 10 zdrowych mężczyzn wykonało w jednym badaniu 8 serii pełnych przysiadów. Stężenie wewnątrzmieśniowego IGF-1 w mRNA wzrosło o 62 procent, ale poziom testosteronu w serum praktycznie się nie zmienił.5 Oznacza to, że zmienny stopień przeciążenia mięśni nie przekłada się na zmiany w ilości testosteronu. Dr Goldberg jest jednym z ekspertów mówiących o Mechano Growth Factor lub MGF. MGF stymulowany jest poprzez napięcie mięśniowe lub, by jeszcze bardziej zwiększyć wyniki, przez rozciągnięcie połączone ze skurczem.6 Prowadzi to do szybkiego wzrostu MGF. Na podstawie jednego z badań, opublikowanych w dzienniku Journal of Applied Physiology stwierdzono, że wykonywanie ekscentrycznych skurczów nie tylko redukuje wydzielanie miostatyny (miostatyna hamuje rozwój mięśni), ale również zwiększa MGF.15 Wyniki badania sugerują, że aby zwiększyć poziom IGF-1 w mięśniach, lepiej jest maksymalnie je obciążyć niż spowodować nagły wzrost GH czy testosteronu.
Większość kulturystów poza sezonem odniesie więcej korzyści, trenując z dłuższym okresem odpoczynku i większymi ciężarami. Gdy trenujemy, by zwiększyć siłę mięśni, ogólnie zaleca się dłuższe przerwy na odpoczynek, pozwalające na większą regenerację sił i utrzymanie intensywności treningu. Jednakże długość tego odpoczynku może być różna i zależy od wielkości podnoszonego obciążenia. Przy ćwiczeniach z ciężarem bliskim maksimum – poniżej 90% obciążenia maksymalnego – zaleca się od 3 do 5 minut przerwy między seriami. Pozwoli to na utrzymanie ilości powtórzeń bez redukowania intensywności treningu. Badania sugerują, że dłuższe odpoczynki prowadzą do mniejszej produkcji hormonów anabolicznych, ale mięśnie zostaną bardziej obciążone, ponieważ ćwiczący jest w stanie używać większego obciążenia. To z kolei powoduje większą stymulację wewnątrzmięśniowych czynników wzrostu (czyli MGF i IGF-1).
Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 1 gość
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group. | Siłownia
Witamy na stronie www.kulturystyczni.pl - Forum Kulturystyczne * Suplementy i odżywki * Sporty walki * Kulturystyka i Fitness
Na naszej stronie znajdziecie wszystko na temat treningu - plany treningowe i ćwiczenia. Możecie tutaj znaleźć doskonale opracowane ćwiczenia na płaski brzuch. Dowiecie się jak powinna wyglądać dieta i prawidłowe odżywianie się, a także jak stosować suplementy i odżywki. Znajdziecie również informacje na temat niedozwolonego wspomagania, takiego jak sterydy anaboliczne i prohormony, a także poznacie najwydajniejszy trening na mase. Forum Sportowe. Katalog stron.